a poem by Ajmer Rode
GIZA PYRAMIDS
Their stony grandstanding
urges you to look at your hands.
See what is possible with them.
I stand among those
looking in awe
the apex stone at 140 meters
the one that communes with gods
to receive blessings
coded in seven colors of sun.
Still under the spell
something in me moves my feet
to go and touch in reverence
the lowermost slab
supporting all those above it. To the apex.
translated into Greek by Manolis Aligizakis
ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΚΊΖΑΣ
Η πέτρινη περήφανή τους στάση
σε κάνει να κοιτάζεις τα χέρια σου.
Να δεις τί είναι εφικτό να φτιάξεις.
Στέκομαι μαζί μ’όλους
που θαυμάζουν
τον τελευταίο ογκόλιθο στην κορυφή
εκατό σαράντα μέτρα ψηλά
αυτόν που επικοινωνεί με τους θεούς
να αποσπάσει την ευλογία τους
κωδικοποιημένη στα επτά χρώματα του ήλιου.
Είμαι ακόμα υπνοτισμένος
καθώς κάτι μέσα μου υποκινεί τα πόδια μου
ν’ανέβω και μ’ ευλάβεια ν’αγγίξω
τον πιο χαμηλά τοποθετημένο ογκόλιθο
που υποβαστάζει όλους τους άλλους από πάνω του.
Μέχρι την κορυφή.